HARLINGEN 2018 - TALL SHIPS RACES

In eerste hadden we een ganse tocht langs en op de waddeneilanden voorzien. Zo'n dertien dagen na elkaar. Nu met onze nieuwe en goed gevulde volière hoefde dat zo precies zo lang niet meer. We hebben ingekort tot 5 dagen voor bezoek aan de kaasstad Alkmaar, The Tall Ships Races te Harlingen, een fietstocht van en op Texxel en twee rustige reisdagen.
De afstand was 248 Km.

Dag 1 - Reis naar Breezand

Rond Harlingen was geen overnachtingsplaats meer vrij. Noch Hostel, B&B of kampeerplaats. Uiteindelijk konden we nog reserveren op een kleine camping rond een streek-typische gerenoveerde boerderij in Breezand. Meer richting Den Helder en eigenlijk meer ideaal gelegen om de verschillende doelen te bereiken.
Te midden van gigantische tulpenvelden.

Onze kleine tent stond snel recht en werd vlo ingericht. We reden wat rond en bij de Deen kochten we alles voor het avondeten.

De volgende ochtend was het om zeven uur al zonnig en was het landschap rondom gewoonweg prachtig.

Dag 2 - Alkmaar

Onze eerste trip werd Alkmaar. De kaasstad waar elke vrijdag voormiddag de klassieke markt start. In eerste een rustige omgeving met de Hollandse traditie van veel fietsen aan de kant. We kwamen als snel de eerste tekenen van de kaashandel tegen.

Spot op de centrale markt, het Waagplein. Alle te verkopen kazen lagen klaar, afgedekt als bescherming tegen de felle zon. De kaasmarkt gaat door tussen 10.00-13.00 uur. We waren er al om 9.00 uur en er was al veel volk. Rond de markt wordt altijd een gezellige ambachtsmarkt georganiseerd.

Hoewel het historische schouwspel pas om 10 uur begint, verdringen toeristen uit alle windstreken zich al achter de hekken om een eersterangs plek te bemachtigen. Vanochtend is het Waagplein in alle vroegte volgezet met maar liefst 30.000 kilo kaas. Zo’n 2.500 goudgele kazen liggen opgestapeld in lange rijen.

De houten karren om de gekochte kazen op te vervoeren stonden aan de kant en werden op de juiste plekken klaargezet.

Kaas verkopen aan de toeristen stond natuurlijk ook op het programma. Daarvoor draafden een aantal origineel geklede kaasboerinnetjes op. (PET-flesjes water waren minder origineel)

Op exact 10 uur wordt de markt door een rinkelende bel geopend. Elke vrijdag valt deze eer een genodigde te beurt. De wit geklede kopers staan klaar om hun biedingen te plaatsen. Controleurs staan met kaasboren in de hand klaar voor de controle van de kwaliteit.

Op de filmpjes zie je het beter, maar hier al enkele foto's om het gebeuren te illustreren. Goed om weten is dat de kaasdragers elk een gekleurde hoed ddragen om aan te tonen tot welke gilde ze behoren.

De mannen met het blauwe overhemd laden de kazen op de berries. De kaasdragers snellen in een grappige ‘kaasdragersdribbel’ over en weer. Ze lopen uit de maat om de zware berrie op hun schouders zo stil mogelijk te laten hangen. Per keer dragen de sterke mannen in hun hagelwitte pakken maar liefst acht kazen (circa 120 kilo) van het plein naar de Waagtoren.

Daar worden de kazen gewogen op authentieke weegschalen en weer terug naar het plein getild, naast de houten vervoer wagens van de kopers. Alles onder toeziend oog van de kaasvader, herkenbaar aan zijn oranje hoed en wandelstok.

Hier laden de helpers met de bruine overhemden de kazen op de wagen van de koper.

De drivers brengen de kazen weg van de markt, richting de lichte vrachtwagens van de kopers.

De markt rodom trekt veel aandacht en natuurlijk kan je in de straten over de koppen lopen.

Een jong kaasmeisje wou ons een pakkerd geven.
Say cheese! 

Nog wat beelden uit de oude tijd, toen de kazen nog rond waren en de afronding van een koop eindigde na onderling hand geklop om te bieden. Alkmaar werd de centrale marktplaats omdat in het verleden de stad op het hoogste punt lag en men daarheen alle door de boeren, uit de lager gelegen omgeving, aangemaakte kazen kon opslaan.

Om een breder beeld te krijgen van Alkmaar hebben we eerst wat op onszelf door de straten gewandeld ...

.





.. zijn we op een toeristenbootje gestapt om de grachten af te varen.

Opvallend waren het Victoriemonument en de bewoonde betonnen boten op het water met daarnaast bewoonde windmolens voor het afwateren van de polders.

Gezellig liggen er de zeilboten bij met soms grote lijzwaarden aan de zijkant.

Terug aan wal na de rondvaart konden we een frisse tripple erg smaken.

Om twee uur startte een geleide wandeling door Alkmaar en die wilden we niet missen. Dat gaf meer inzicht in het straatbeeld. De Waag was gesloten en de Kaasmarkt was omgebouwd in één groot terras. 

Eerst werd de bijzondere aandacht gelegd op enkele ophaalbruggen over de grachten. Bijzonder was die ene die nog manueel geopend werd door de brugwachter. Daarvoor staat men op een rotsblok, grijp men een ketting waaraan men gaat hangen. De brug opent door het contra gewicht van de brugwachter.

Wat verder prachtig afval kunst.

De allereerste winkel van Albert Heijn vind je in Alkmaar. Hier is de idee ontstaan om mensen te voorzien van nuttige koopwaar nadat Albert de zaak overnam van zijn vader. 

Het Waaggebouw  was voormalig een katholieke kerk die omgebouwd werd.

Omwille dat de huistaks berekend werd op de breedte van de gevel, werd bijvoorbeeld dit gebouw opgetrokken op een breedte van 1.20m. De houten, blauwe gevel bewijst dat fantasie aangemoedigd werd.

Een tip van de gids was dat bij een bezoek aan een stad je niet steeds vooruit moetkijken, maar vooral naar boven. Hier zie je de gevel wan een voormalige slager.

Voor- en achterkant van de voormalige vismarkt versiert met de visvrouw en de visboer.

Wat verder een trapgevel opgesmukt met vrouwe Justitia en la mama des mama's

Hier woonde een architect die zijn vraag om zijn plannen goed te keuren tot zes maal toe heeft zien weigeren. Hij trok zich er verder niets meer van aan, bouwde het gebouw en bracht bovenaan een gevelbeeld aan dat verwijst van zijn woede tegenover de plaatselijke overheid. de leeuwen laten hun tanden zien terwijl ze naar het gemeentehuis kijken.

Midden in de stad staat nog een originele lantaarn met verlichting op gas.

Midden in de ondertussen moderne stad, nog een winkel waar je alles kan vinden voor hygiënisch onderhoud. Terug in de tijd (Sunlight)

Ook hier in Alkmaar ook Stolpersteinen in messing ter nagedachtenis van gedeporteerd Joodse gezinnen. Zij worden met regelmaat grondig opgepoetst.

Een voormalige synagoge, na de oorlog niet meer als dusdanig gebruikt. Langsheen de grachten prachtige gebouwen met zelfs mooi afgewerkte kloppers op de deuren.

Verbazend was de publieke doorgang aan de acht huisjes voor opvang van oude of armoe lijdende dames. De non die er ooit mee stratte ontving kritiek omille van het kenteken schild dat ze liet maken op de gevel. Acht lelies verwijzend naar de acht dames. Geen probleem! De paarse sjaal echter wel, want dezelfde sjaal werd een stad verder gebruikt voor aanduiding van acht beschikbare dames in een bordeel.

Hei daar zie! Cabaretier en presentator Rudy Carell was dus ook een inwoner van Alkmaar.

Nog enkele fraai versierde gevels.

Aan de overzijde van het brede kanaal vonden we de aanzet van een modern Alkmaar.

Kwamen we daar als laatste toch wel Ons Moeke tegen zeker en aan de uitnodiging om bij haar wat te komen eten konden we niet weerstaan.

Door het geleide bezoek weten we waar Abraham de mosterd haalde. Zoals in elke grote stad was het een Joodse kern die er voor zorgde dat de stad floreerde en vooruitgang boekte. Met dank voor Alkmaar.

Dag 3 - Harlingen

We zijn pas de tweede dag naar Harlingen getrokken omdat we vernamen dat de grote zeilboten omwille van de strakke wind, de zeilen moesten neerlaten en op motorkracht moesten binnenvaren. Een massa volk dus om niet echt te zien wat we verwacht hadden. En er was ook de vrijdagmarkt te Alkmaar.

Opvallend was de perfecte organisatie van het festijn. Parkings waren aangelegd op grote weiden buiten de stad en pendelbussen brachten ons naar de haven.  

Nog vijf minuten wandelen vanaf het station en daar begon de bonte markt met volle sfeer van de haven en de vissers.

Zeemanskoren zongen treurige smartlappen die hun harde leven illustreerde

En toen ... Daar waren ze dan. Keurig aan de kaai, de zeilen ingebonden. Dat was de reden dat we pas vandaag kwamen. Gisteren was er hier een massa volk en de vaartuigen kwamen de haven net binnen met de zeilen gehesen, zoals ik gehoopt had. Prachtig zicht.

Er begon gelijk een bandje te trommelen.

             Gepaste muziek

Heel wat lengtes touw. Zeker als er een paar zeilboten naast elkaar liggen. Ook een beetje kermis.

De lange havengeul loopt tot aan het strand omheen Harlingen.

We vinden daar ook het beeld terug voor het gedenken van de vele stormvloeden uit het verleden, die door de steeds betere dijkenbouw uiteindelijk overwonnen werden. De laatste stormvloed voor Harlingen was in 1625.

Terug naar de giant ships. Dit lijkt een sprookje.

Lag daar het Russische schip de " MIR". We konden niet nalaten het te bezoeken. MIR is ook de naam van een Russisch ruimtestation. MIR betekent vrede.

Wat doen Russische matrozen in rusttijd? Gewoon Westers! Gewoon werelds!

Beelden op het water vanaf de MIR. De walvis is een kunstwerk zoals aan elke havenstad in Friesland werd geschonke. Om de 10min spuit het water. 

Even dromen en zelf stuurman spelen. Indrukwekkend was alle behandelde hout. behandelen. thuis onze ramen en deuren

Abandon ship

Ook India zond een afvaardiging.

De kranen aan de wal om kleinere boten uit het water te halen hebben ook een specifieke uitstraling.

Nog enkele prachtige schepen, waaronder de Portugese viermaster "Santa Maria Manuela"

Het was ontzettend warm. Tt wel 38°C.  Elke m² schaduw werd dan ook veelvuldig gebruikt om even af te koelen. Hier aan het havengebouw.

Ondanks de hitte was er een massa volk op de kades.

Ook in de hoofdstraten, weer opgevrolijkt door zeemanskoren.

Luister even live naar het shantykoor "De Oostvaarders" uit Almelo. Leuk!

Om 15.00 uur startte de crew parade. We zochten een mooie plaats uit op het kruispunt met de hoofdstraat. Vele bemanningsleden waren jongeren in opleiding die zo'n 1200 euro betaalden om te mogen deelnemen aan de race.

Tijdens de parade waren zij zeer uitbundig na de geleverde prestatie.

Was daar plotseling een bekende naam. RUPEL! Blijkbaar de bemanning van een schip gemaakt door de mensen van het Steencayken te Boom.

Leuke initiatieven om het publiek er bij te betrekken.

De Indische crew spande de kroon. Mooi!

De crew van de MIR keek ernstig, maar ook een beetje verwonderlijk.

Even zelf kapitein zijn op een gehuurde boot, om zo de schepen vanaf de waterkant te bekijken. Jawaade!

Daar lag de Rupel uit Boom

Gerd heeft de Rivanna, maar Jason heeft een eigen zeilschip.

.





Fantasievolle schepen tot prachtige giganten. Je krijgt er gewoonweg de kriebels van.

Boegbeelden, die hadden e nog niet gezien. Prachtig welke moeite gedaan wordt om boegbeelden aan te brengen. Enkele jongeren hadden een ander idee over een boegbeeld.

Op de terugtocht nog een aantal mooie beelden. Ook van kleine zeilboten. Terug aan wal heb ik mijn kapiteinspet keurig ingeleverd.

Zaterdagavond. Op de straten blijven de feesten duren tot midden in de nacht. Wij keren vroeger terug naar de camping in Breezand.  Worden plastiek bekers tegen de volgende editie kartonnen bekers?

Dag 4 - Rondrit met de fiets op Texel

De derde dag planden we een fietstocht naar Den Helder, met overzet naar Texel. Plaatselijk noem men het grootste waddeneiland Tessel.

"Laden en lossen" van passagiers met hun voertuigen gebeurde gelijktijdig. Na enkele minuten was dat geregeld. De catamaran was boordevol. Heen 2.50 euro p.p. en per voertuig. Ook voor je fiets. Terugkeren naar het vasteland is gratis.

Bij het mooie weer heerste er een zeer gezellige sfeer op het voordek. Mooie beelden van de Waddenzee.

De haven van Texel

 



Texel kan je makkelijkst omschrijven als een polder zoals op het vasteland, met aan de westelijke zone strand en duinen, de midden zone verdeeld in velden, loofbossen en destijds aangeplante dennenbossen. Zo ontstonden ele natuurlijke schilderachtige zichten en details.

Leuk was de stop aan cafeetje De Toegift, waar je tevens een cultureel theater vond. De uitbater was een theater man en naast zelf optreden organiseerde hij vele evenementen.

Ook leuk was het om wat verder met de fiets op het ijskraampje van Ans te ontdekken. Heerlijke roomijs in een mooi opgezet natuurlijk terras.

Bijna aan De Koog vonden we de doorgang naar het strand. Velen waren ons voor!

Lunchtime midden in het bos op een open terreintje.

De Koog is een gezellig, doch typisch kustdorpje, waar in de hoofdstraat alles gericht is op de toerist.

Naar de avond toe een lange fietstocht richting de ferry. Was nog spurten om tijdig aan boord te geraken. We waren bij de laatsten.

Dag 5 - Terugreis

We namen afscheid van de leuke camping. Bloemen waren geoogst en de velden omgeploegd.

GPS leidde ons eerst langs secundaire wegen doorheen steeds verrassend  Friesland. Nadat we de autostrade opreden was er een snel en vlot verkeer tot thuis.

De Waddeneilanden
De Waddeneilanden liggen in de Noordzee, ten noorden van Nederland en Duitsland en ten westen van Denemarken. Tussen de eilanden en het vasteland ligt de Waddenzee, die bij eb grotendeels droogvalt en daardoor een zeer belangrijk foerageergebied is voor vogels. De Waddeneilanden hebben een totale oppervlakte van 1047,5 km² en worden bewoond door ongeveer 81.300 inwoners. Het grootste eiland is het Nederlandse Texel. Het Duitse Sylt heeft met ongeveer 21.000 inwoners de grootste bevolking van alle eilanden. Ten noorden van de Nederlandse en Duitse Waddeneilanden liggen drukbevaren scheepvaartroutes.

Alkmaar
Is een stad in de provincie Noord-Holland in Nederland, en de hoofdplaats van de gemeente Alkmaar. Alkmaar heeft een historisch centrum met 399 rijksmonumenten en 700 gemeentelijke monumenten. De stad staat bekend als "de kaasstad". Van begin april tot eind september wordt nog steeds wekelijks een traditionele kaasmarkt gehouden. Een inwoner van Alkmaar heet een Alkmaarder, maar wordt in de volkstaal ook wel kaaskop genoemd. De stad beschikt over twee spoorwegstations.

Harlingen
Is een stad in de Nederlandse provincie Friesland en de hoofdplaats van de gelijknamige gemeente. Harlingen behoort tot de Friese elf steden en telt ongeveer 14.715 inwoners. Het is de op vier na grootste plaats van Friesland. De haven van Harlingen is de belangrijkste haven van de provincie.
Omstreeks 1157 stichtte Eilwardus Ludinga het klooster Ludingakerke in het dorp Almenum. De monniken groeven grachten om de handelsvaart beter mogelijk te maken. Ludingakerk werd hierdoor een van de rijkste kloosters in Friesland. De buurt ten westen van Almenum, Harlingen, werd daardoor zó belangrijk dat deze in 1234 stadsrechten kreeg.

Texel
is het grootste Nederlandse Waddeneiland. Het behoort tot de provincie Noord-Holland. De gemeente Texel beslaat het gehele eiland plus het onbewoonde eilandje Noorderhaaks. Het eiland heeft een landoppervlak van ongeveer 170 km². De gemiddelde lengte van Texel is 20 km en de gemiddelde breedte 8 km. De oppervlakte van de gemeente is 585,96 km² waarvan het grootste gedeelte binnen- en buitenwater. Texel heeft 13.645 inwoners waarvan ruim 3500 mensen werken in de landbouw. Tot 1170 was Texel verbonden met het vasteland. Door de Allerheiligenvloed van 1170 werd het een eiland. In 1415 verkreeg het stadsrechten, en in de 17e en 19e eeuw werd Eierland verbonden met Texel en werd het daar onderdeel van.