50 TINTEN GROEN

Heuvelland is een gemeente in de Belgische provincie West-Vlaanderen, vlak aan de Franse grens en bestaat uit acht kleine dorpjes.
Eén daarvan is Kemmel, uiteraard vlak aan de Kemmelberg.
Een uitstap die ontstond door de nieuwsgierigheid omtrent de realiteit van een kabelbaan over de Vlaamse velden en nu eens niet over bijvoorbeeld een Zwitserse deel van de Alpen.
Onze uitvalsbasis werd een trekkershut op camping Ypra te Kemmel, van waaruit we drie prachtige lussen organiseerden met de fiets.

We arriveerden op vrijdagavond 20 juli en konden ons rustig installeren

Omdat we te vroeg waren om te niksen en te laat om nog een fietstocht te beginnen zijn we naar de Auchan van Roncq gereden. Alles is daar veel goedkoper dan in België. Vooral de verse voeding en de wijnen.

 De volgende ochten stind dan ook een uitgebreid ontbijt klaar om de nodige vitamientjes op te doen.

Het was zaterdag 21 juli, de Nationale Feestdag, en dat was op de camping al van 's morgens grote feest.

De plaatselijke "Instappers" blaasden er op los.

Vandaag speciaal voor de lunch, twee varkens aan het spit.

Wij hadden andere plannen. Onze eerste geplande fietstocht. Onmiddellijk werden we overdonderd door de mooie landschappen badend in de zon.

Heuvelland kent ook vele begraafplaatsen van soldaten die sneuvelden tijdens WO I in 14-18. Soms lijken ze klein, maar als je begint te tellen dank je aan honderden ouders die een trieste mededeling ontvingen. Elke zerksteen heeft zijn ziel.

Als je de knooppunten volgt van de fietsroute rij je langs een hoofdweg, door een veldweg of langs een onbekend water. Steeds verrassend, steeds prachtig.

Van het landschap krijg je met regelmaat kippenvel. Zo mooi!

Op de rotonde aan Vlamertinge staat een prachtige creatie. Een steigerend paard verwijzend naar de oorlog.  Agonie, zo heet het werk van Luc Coomans. Dit internationale woord verwijst naar doodsangst, naar lijden, pijn, verschrikking, de laatste ogenblikken van leven:” een sputterende, uitdovende vlam”. Een doodskreet.
Hier moeten auto’s traag de rotonde nemen. In die enkele seconden ziet de gehaaste 21-eeuwse burger de stervende paarden. Al de rest is zonder woorden."

Rondom stond het koren klaar om gemaaid te worden.  Als ik terugdenk aan boer Dielis in 's Gravenwezel met zijn team helpers en hun dorsvlegels ...

Vlamertinge centrum is zeer Vlaams

Dan naar ons vertepunt van de dag - West Vleteren, bekend om zijn unieke bier.

De kleine kapel aan het klooster oogt wel modern, maar is een beetje saai.

Na de batterijen te hebben herladen trekken we verder. Omdat het vandaag de Nationale Feestdag is, rijden we langs Ieper om de Last Post bij te wonen.

Onderweg troffen we een succesvolle kersenboer. Lekker!!!!

We botsten ook op een huifkar die nog in privé-gebruik was door een familie.

Plots de verrassing voor de week volgend jaar met KK3. Dierentuin de Zonnegloed.

We waren veel te vroeg aangekomen in Ieper. Dus wat rondwandelen ...  

 





... en een terrasje doen terwijl de batterijen wat extra konden bijladen.

Omdat het de Nationale Feestdag was en omdat het einde van WO I juist 100 jaar geleden ondertekend werd hadden we wat meer prominenten verwacht.

In de trekkershut naast ons en op de camping in een tent, overnachtten een groep cadetten die zouden deelnemen aan de ceremonie. Zij vormden de eerste erehaag. 
De orders de gegeven worden zijn hun stem.

Telkens wanneer het geschal van de Last Post weergalmt lopen de tranen over je wangen en heb je kippenvel.

Op de terugtocht naar de camping in Kemmel reden we nog door prachtige, open landschappen. Ook door Wijtschate, een dorp met een naam waar ik als men er Antwaarps zou spreken liever niet zou wonen. Ook niet in het dorpje Ouderdom.
Afsluiten van een eerste dag. Zalig geslapen. We hebben dan ook 68 Km afgelegd.

Onze tweede route planden we richting Poperinge en Watou. Zou zo'n 57 Km worden. In het begin weer tussen de open velden.
Altijd maar kom je indrukwekkende beelden tegen die verwijzen naar de oorlog. Indrukwekkend.

We trokken nu meer de bossen in en botsten met een even grote regelmaat op beelden die linken naar het intens geloof dat in deze streek nog heerst

In Watou was het even verwarrend. Blijkbaar is er de Sixtus abdij en Sint Bernardus is een brouwerij. Dat vroeg enkele extra kilometers om van buiten uit de gebouwen te kunnen bekijken. In deze streek was gesloten wegens vakantie troef.
Hopakkers vond je terug naast de brouwerij.

Een heerlijke tripple St Bernard hebben we dan maar gedronken op de markt van Watou.

In Poperinge waanden we ons even terug in de tijd.

Verplichte stop omwille van opgebruikte batterij. De energie wordt in Heuvelland snel gebruikt. Bereidwillige boer gevonden.

Wat verder tientallen lange tunnel serres. Wat er in groeide werd reeds geoogst. We denken dat het aubergines waren. Indrukwekkend.

De volgende ochtend, fris en monter klaar voor de laatste rit. Ook zo'n 58 Km. Nu in de richting van Wallonië en een eind over de Franse grens.

Chiro kamp in het mooie Heuvelland.

Oei, route papiertje verloren. Even overschrijven onder het kritisch oog van ...

We naderden Ploegsteert

Wat verderop de mooi verzorgde begraafplaats Ploegstreet. De Engelsen spraken zo de naam van het dorp uit. Ze lazen street ipv steert

De symmetrie is prachtig en afgrijselijk tegelijkertijd

Vlakbij het oorlogsmuseum Plugstreet 14-18 waar kinderen heel wat bijleren door interactieve spelletjes en filmbeelden. Duidende wandeling rond het museum. 

Langsheen de Lisse was het varia van asfalt en smalle zandwegen doorheen prachtige bossen tunnels.
Vandaag kozen we voor ondersteuning 1 en we hebben de volledige rondrit gereden zonder bijladen.

De laatste dag was het dinsdag en wilden we nog naar Auchan voor een inslag van speciale vleeswaren die we thuis niet direct bij de slager terugvinden. Zoals hespsneden en alles beterkoop.

Na de middag arriveerden we aan de kabelbaan Cordoba in Heuvelland. Bij het prachtige weer gleden we geluidloos over de vlakte. Prachtige vergezichten.

Hetzelfde na het keerpunt

Dat was het geplande einde. Dan maar terug naar huis op een drukke, maar vlotte baan.